Στα ορεινά του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, στα σύνορα με τη Φωκίδα, η περιοχή της Ορεινής Nαυπακτίας, ή Kράβαρα όπως λεγόταν παλαιότερα. Όνομα και πράμα. Σημαίνει τόπος άγριος, πίσω από τα βουνά.
Σύμφωνα με το μύθο οι “Ναϊάδες” ήταν Νύμφες των γλυκών νερών, των πηγών, των ποταμών και των λιμνών. Οι κατοικίες τους βρίσκονταν σε παραποτάμιους χώρους και έδιναν τον έρωτά τους, αδιακρίτως στους θεούς και στους ανθρώπους, ιδίως σε ωραίους νέους!
Και από αυτή την ένωση γεννιόνταν ήρωες, μεγάλοι καλλιτέχνες, ποιητές και σοφοί. Ακόμη αποτελούσαν, μαζί με τους “Σάτυρους”, την τιμητική συνοδεία του θεού Διονύσου κατά τις εορτές του.
Έτσι κι εμείς σκεφτήκαμε να πάμε να τις συναντήσουμε στα λημέρια τους, στις παρυφές του Χελμού. Διασχίζουμε το πανέμορφο φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού , παράλληλα με τις γραμμές του ιστορικού “Οδοντωτού”, που ενώνει τα Καλάβρυτα με το Διακοπτό στον Κορινθιακό κόλπο!
